اختلال آلکسی تایمیا چیست؟

اختلال آلکسی تایمیا صفت شخصیتی است که بیانگر ناتوانی در ابراز هیجانات است. این صفت که زمینه در مشکلات تنظیم هیجانی فرد دارد به عنوان یک صفت شخصیتی مؤثر در آسیب شناسی بیماری های روان تنی مطرح شده است.

افراد مبتلا به آلکسی تایمیا ممکن است در حفظ روابط و شرکت در موقعیت های اجتماعی دچار مشکل شوند. آنها ممکن است یک بیماری روانی همزمان داشته باشند، مانند افسردگی، یا هیچ شرایط سلامت روان قابل تشخیصی نداشته باشند. آلکسی تایمیا با اوتیسم نیز ارتباط دارد.

بیش از 13 درصد از جمعیت، ناگویی هیجانی را تجربه می کنند. این بیماری در مردان شایع تر از زنان است، با یک مطالعه در میان جمعیت زندانی در چین که نشان می دهد بالا تر از 30 درصد زندانیان آن را تجربه کردند.

آلکسی تایمیا از طریق ارتباط هیجانی ضعیف مشخص می شود. بسیاری از آن ها نیز مشکلات پزشکی مزمن رنج می برند و یا دارای بیماری های روان تنی، اختلالات پزشکی و آسیب روانی هستند. در واقع، آلکسی تایمیا ویژگی بالینی برجسته ای است که عملکردهای میان فردی به ویژه خانواده را مختل می سازد. آلکسی تایمیا به عنوان علامتی آسیب شناختی و ناوابسته به فرهنگ در کنار عوامل دیگر می تواند عملکرد خانوادگی را پیش بینی کند.

آلکسی تایمیا یا نارسایی هیجانی به عنوان یک پدیده هیجانی شناختی به اختلال خاص در کارکرد روانی اطلاق می شود که در نتیجه ی فرآیند بازداری خودکار اطلاعات و احساسات هیجانی به وجود می آید.

برخی محققان اختلال در سیستم لیمبیک، جانبی شدن نابهنجار مغز و یا اشکال در کارآمدی ارتباط بین نیمکره های را در ایجاد آن موثر دانسته اند. اما آلکسی تایمیا در ویرایش چهارم راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی به عنوان یک اختلال روانی طبقه بندی نشده بلکه ویژگی ای است که از شخصی به شخص دیگر از لحاظ شدت متفاوت می باشد.

ویژگی های آلکسی تایمیا چیست؟

ناتوانی در بازشناسی و توصیف کلامی هیجان های شخصی

فقر شدید تفکر نمادین که آشکارسازی بازخورد ها، احساس، تمایل را محدود می کند

ناتوانی در به کارگیری احساسات به عنوان علائم مشکلات هیجانی

 تفکر انتزاعی در مورد واقعیت های کم اهمیت بیرونی

کاهش یادآوری رویا ها

دشواری در تمایز بین حالت های هیجانی و حس های بدنی

 قیافه ی خشک و رسمی

فقدان جلوه های عاطفی چهره

 ظرفیت محدود برای همدلی و خودآگاهی

علل بروز آلکسی تایمیا چیست؟

ژنتیک:

پژوهش روی دوقلو ها نشان می دهد که یک جزء ژنتیکی در ناگویی خلقی وجود دارد. اگر یکی از بستگان نزدیک خود نیز به ناگویی خلقی مبتلا باشد، احتمال ابتلا به ناگویی خلقی بیشتر است.

فاکتور های محیطی:

همین مطالعه دوقلو همچنین نشان می دهد که عوامل محیطی در ناگویی هیجانی نقش دارند. نمونه هایی از عوامل محیطی عبارتند از: سابقه ترومای دوران کودکی، وجود یک وضعیت سلامت جسمی یا روانی، یا عوامل اجتماعی-اقتصادی.

آسیب مغزی:

پژوهش گزارش‌ها حاکی از آن است که افراد مبتلا به آسیب به بخشی از مغز به نام اینسولای قدامی، سطح ناگویی خلقی را افزایش می‌ دهند.

پژوهش های انجام شده بر آلکسی تایمیا

بحث درباره ی اینکه آیا آلکسی تایمیا یک صفت شخصیتی ثابت یا یک پدیده ی وابسته به حالت است، چالش هایی را در بین محققان برانگیخته است. به همین دلیل، مطالعه های با هدف ارزیابی ثبات آلکسی تایمیا در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی انجام شد.

نتایج نشان داد که میزان آلکسی تایمیا و افسردگی به طور قابل توجه ی بعد از 5 سال کاهش یافتند اما تفاوت نسبی در نمره های آلکسی تایمیا در طول این مدت ثابت ماند که این امر نشان می دهد این پدیده، ثباتی نسبی دارد.

 مطالعه هایی که بر روی اختلال های روانی مثل اختلال های خوردن، سوء مصرف مواد، اختلال وسواسی جبری، اختلالات شبه جسمی و اختلال افسردگی انجام شده اند، آلکسی تایمیا را به عنوان یکی از عوامل مهم در نظر گرفته اند.

میزان شیوع آلکسی تایمیا در اختلال استرس پس از سانحه 40 درصد، در بی اشتهایی عصبی 63 درصد، در پراشتهایی عصبی 56 درصد، در افسردگی اساسی 45 درصد، در اختلال هراس 34 درصد و  در سوءمصرف مواد 50 درصد گزارش گردیده است.

 پژوهش هایی نیز در مورد ارتباط آلکسی تایمیا و اضطراب انجام شده است و هر چند تعداد آنها نسبت به موارد مرتبط با افسردگی کمتر است، اما محققان نشان داده اند که آلکسی تایمیا در افراد مبتلا به اختلال های اضطرابی بیشتر دیده می شود و ارتباط بین اضطراب و برخی از ابعاد آلکسی تایمیا (دشواری در شناسایی احساسات و دشواری در توصیف احساسات) را تأیید نموده اند.

ارتباط آلکسی تایمیا با اوتیسم

آلکسی تایمیا ارتباط قوی با اختلال طیف اوتیسم (ASD) دارد، با یک مطالعه 2018 این نشان می دهد که تقریباً نیمی از افراد اوتیستیک به احتمال زیاد آلکسی تایمیا دارند. به خصوص در افراد مبتلا به ASD پیچیده شایع است.

پژوهش دیگر پیشنهاد می کند که مشکلات اجتماعی و عاطفی تجربه شده توسط افراد مبتلا به ASD ممکن است یکی از ویژگی های اوتیسم نباشد، بلکه بیشتر از ناگویی خلقی است.

ارتباط آلکسی تایمیا با افسردگی

مقداری نتایج نشان می دهد که ویژگی های بالینی افسردگی حداقل تا حدودی به وجود ناگویی هیجانی وابسته است. افراد مبتلا به اختلالات افسردگی و ناگویی هیجانی احتمالاً علائم شدیدتری از افسردگی، روان پریشی و فوبیا را نشان می دهند.

اختلال نقص توجه-بیش فعالی

مطالعه در سال 2013 بر روی 50 کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) نشان می دهد که بین ناگویی هیجانی و بیش فعالی و تکانشگری ارتباط وجود دارد، اگرچه نه با بی توجهی.

اختلالات اشتها

بررسی ها در سال 2017 نشان می دهد که در سراسر طیف اختلالات خوردن، افراد مشکلاتی را گزارش می کنند که قادر به شناسایی یا توصیف احساسات خود هستند. دیگر پژوهش سطوح بالاتر آلکسی تایمیا را با نتایج درمان ضعیف تر برای اختلالات خوردن مرتبط می کند.

هیچ تشخیص رسمی برای آلکسی تایمیا وجود ندارد، اگرچه چندین مقیاس می تواند به شناسایی علائم آن کمک کند.

آلکسی تایمیا به خودی خود یک وضعیت نیست، بلکه ناتوانی در شناسایی و توصیف احساسات است. افراد مبتلا به ناگویی هیجانی در تشخیص و برقراری ارتباط با احساسات خود مشکل دارند و همچنین برای تشخیص و پاسخ دادن به احساسات دیگران در تلاش هستند.

از آنجایی که این یک اختلال نیست، متخصصان سلامت در حال حاضر درمان ناگویی خلقی را توصیه یا تجویز نمی کنند. با این حال، اگر همراه با شرایط دیگری مانند افسردگی یا PTSD رخ دهد، افراد می توانند برای جلوگیری از بدتر شدن علائم یا عوارض، به دنبال درمان آن مسائل باشند.