اختلال نعوظ چیست؟

اختلال نعوظ نوعی ناتوانی جنسی است که در آن ناتوانی برای به دست آوردن نعوظ سفت به اندازه کافی برای رابطه جنسی تعریف می شود. گاهی افراد به صورت مقطعی دچار مشکل نعوظ می شوند، این مسئله جای نگرانی ندارد و ممکن است در اثر مشکلات موجود در رابطه، استرس و اعتماد به نفس باشد.

ایجاد نعوظ و حفظ آن می تواند ناشی از مشکلات زمینه ای باشد که نیازمند درمان است و همچنین می تواند عامل خطری برای بیماری های  قلبی باشد. گاهی اوقات، درمان بیماری زمینه ای منجر به بهبودی در اختلال نعوظ می گردد. گاهی هم خود اختلال نعوظ نیازمند دارو و سایر روش های درمانی می باشد.

مکانیسم ایجاد نعوظ در مردان به این شکل است که براساس پیام های عصبی ایجاد شده در مغز و به وسیله تغییرات هورمونی خون در بافت آلت تجمع می شود و باعث ایجاد نعوظ می شود و هرچه مدت زمان ماندگاری خون در آلت بیشتر باشد مدت زمان نعوظ بیشتر می شود. در نتیجه هر عاملی که بر روی پیام های عصبی و همچنین هورمون های جنسی و عروق آلت تاثیر منفی بگذارد باعث ایجاد اختلال در نعوظ فرد می شود.

دلایل ایجاد اختلال نعوظ چیست؟

علل عصبی:

سکته مغزی، صرع، مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس، نوروپاتی غیر دیابتی، و آسیب نخاعی.

اختلالات هورمونی:

از جمله اختلالات تیروئید و کمبود تستوسترون.

علل عروقی:

هر عاملی که روی عروق بیضه اثر بگذارد و مانع جریان مناسب خون داخل عروق آلت شود و یا باعث تخلیه سریع خون داخل آلت شود می تواند اختلال نعوظ ایجاد کند. از جمله: بیماری قلبی و تنگ شدن رگ های خونی، دیابت، فشار خون بالا، کلسترول بالا، چاقی و سندرم متابولیک و سیگار کشیدن.

دلایل دارویی:

برخی داروها مانند فیناستراید. کتوکونازول و داروهای شیمی درمانی و داروهای کنترل فشار خون می توانند باعث اختلال نعوظ شوند.

علل روانی:

ممکن است فرد هیچگونه مشکل فیزیکی نداشته باشد و فقط نیاز به یک استرس روحی روانی مانند مشکلات زناشویی و افزایش فشار کار و … دچار این مشکل شود که معمولا موقتی می باشد.

از عوامل دیگر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

شرایط پزشکی، به ویژه دیابت یا بیماری های قلبی

استفاده از توتون و تنباکو که باعث کاهش جریان خون به رگ ها می شوند و از این طریق اختلال نعوظ ایجاد می کنند.

داشتن اضافه وزن، به خصوص اگر شما چاق هستید.

درمان های پزشکی خاص، مانند عمل جراحی پروستات و یا پرتودرمانی برای سرطان.

صدمات، به خصوص آسیب اعصاب یا عروق کنترل کننده نعوظ.

داروها، از جمله دارو های ضد افسردگی، آنتی هیستامین ها و داروهایی که برای درمان فشار خون بالا، درد یا بزرگی پروستات استفاده می شوند.

شرایط روحی و روانی مانند استرس، اضطراب یا افسردگی.

مصرف مواد مخدر و الکل، به خصوص مصرف طولانی مدت.

دوچرخه سواری طولانی مدت، که می تواند باعث فشرده سازی اعصاب و اختلال جریان خون  آلت تناسلی گردد.

عوارض ناشی از اختلال نعوظ

افرادی که دچار اختلال در نعوظ می شوند معمولا زندگی جنسی نامطلوبی را تجربه می کنند. این افراد گاهی در باور کردن همسر خود دچار مشکل هستند و یا به دلیل خجالت یا عزت نفس پایین توانایی رسیدن به نعوظ را ندارند. رفع مشکلات زناشویی در رابطه از اصل ترین اقداماتی است که به افرادی که دچار اختلال نعوظ هستند پیشنهاد می شود.

پیشگیری از بروز اختلال نعوظ

ورزش کردن به صورت منظم.

داشتن وزن مناسب و نگه داشتن آن.

تمرکز بر وجود رژیم غذایی سالم.

ترک سیگار و الکل.

عدم مصرف دارو بدون تجویز پزشک.

مراجعه به روانشناس برای یافتن راه هایی برای کاهش با مدیریت استرس.

اصلاح سبک زندگی.

چگونه با اصلاح سبک زندگی می توان به درمان اختلال نعوظ دست پیدا کرد؟

اصلاح سبک زندگی نقش زیادی در درمان اختلال نعوظ دارد. بسیاری از قسمت‌ های مختلف بدن شما مسئول کمک به نعوظ و حفظ آن است. گاهی اوقات، علت این اختلال ممکن است مربوط به انتخاب شیوه زندگی باشد. درمان‌ های پزشکی زیادی برای اختلال نعوظ وجود دارد، اما برخی از تغییرات شیوه زندگی نیز می‌ تواند به شما کمک کند. برخی از عواملی که می‌ تواند در نعوظ تاثیر داشته باشند، عبارتند از:

مدیریت استرس و مسائل مربوط به رابطه جنسی

داشتن فعالیت جنسی منظم

رژیم غذایی سالم

ورزش به طور منظم

ترک سیگار

مصرف دارو های تقویتی همچون: ال آرژنین، جنسینگ، تادالافیل، سیلدنافیل، واردنافیل و آوانافیل.

مطالعات نشان می دهد که اختلال نعوظ و سن فرد به شدت به هم مربوط اند. کمتر از ۲% مردان زیر ۴۰ سال و ۴% از ۵۰-۴۰ سالگی، با این مشکل مواجه شده اند. اما در افراد بالای ۵۰ سال، احتمال این مشکل بسیار بالا رفته و ۲۵% افراد ۶۰-۵۰ سال و ۴۰% افراد ۷۰-۶۰ سال را در بر می گیرد. اگر شما به اختلال نعوظ طولانی مدت دچار شده اید، باید برای معاینه به پزشک مراجعه کنید. اختلال نعوظ موقتی امری عادی می باشد، اما اختلال نعوظ دائم و طولانی مدت می تواند به علت یک مشکل جسمی جدی اتفاق افتاده باشد.

تمرینات ورزشی کمک کننده به درمان اختلال نعوظ

یوگا

یوگا می‌تواند به آرامش ذهن و بدن شما کمک کند. از آنجا که استرس یا اضطراب می‌ تواند باعث اختلال نعوظ شود یا باعث تشدید آن شود، تمرین یوگا ممکن است راهی موثر برای کاهش علائم اختلال نعوظ باشد.

ورزش هوازی

ورزش هوازی متوسط تا شدید نه تنها برای سلامت کلی شما مفید است، بلکه می‌تواند جریان خون را افزایش دهد و احتمالا به اختلال نعوظ کمک کند. محققان دریافتند که سطح تستوسترون با سطح چربی بدن و چربی‌ شکم رابطه منفی دارد. ورزش ممکن است علاوه بر کاهش چربی بدن، تستوسترون را افزایش دهد.

تمرینات کگل

تمرینات کگل حرکات ساده‌ای هستند که می‌توانید برای تقویت عضلات کف لگن انجام دهید.

روان درمانی

نقش روان‌ درمانی در بهینه‌ سازی نتایج درمانی بیش از پیش آشکار است. اگرچه پزشکان درمان موثر و ایمن برای اختلال نعوظ دارند، اما موانع روانی – اجتماعی در درمان بیماران تداخل ایجاد می‌کند. با ارائه درمان یکپارچه پزشکی – روانی به بیماران، اثربخشی مداخلات ‌درمانی بر اختلال نعوظ افزایش می ‌یابد.

جراحی

جراحی یکی از درمان‌های خط آخر و تهاجمی اختلال نعوظ است که شامل قرار دادن ایمپلنت آلت تناسلی است. از آنجا که جراحی عروق آلت تناسلی برای مردان مسن که دارای مهار کننده‌ های خوراکی PDE5 نیستند، درمان ICI یا IU توصیه نمی‌شود. اگرچه این جراحی خطراتی را به همراه دارد، اما در بین گزینه ‌های درمانی، دارای بالاترین میزان موفقیت و رضایت هستند.