افسردگی در نوجوانان

افسردگی در نوجوانان در طول سال های اخیر به یک مسئله شایع تبدیل شده است. همه روزه جوانان بسیاری بنا به دلایل مختلف از تمرکز روی اهداف شان دست کشیده و نسبت به آینده بدبین و ناامید می شوند. افسردگی در نوجوانان  به نسبت دیگر انواع افسردگی ها شایع تر می باشد، زیرا بخش زیادی از جمعیت کشور را جوانان و نوجوانان تشکیل می دهند.

افسردگی با نارضایتی، شاد نبودن، ناراحتی و غمگین بودن متفاوت است. اختلال افسردگی مشکلی جدی است که بر تمام جنبه های زندگی شخص اثر می گذارد. این اختلال علاوه بر احساسات، می تواند منجر به تغییرات رفتاری و جسمانی شده و بر ظاهر فرد، عملکرد تحصیلی، توانایی مدیریت و کنترل تصمیمات هم اثر بگذارد. افسردگی اگر درمان نشود می تواند منجر به خودکشی شود. افسردگی در دوران نوجوانی بسیار شایع است به طوری که از هر پنج نوجوان، یک نفر از افسردگی ی رنج می برد و حدود 3 درصد از این افراد افسردگی شدید را تجربه می‌ کنند.

آیا حساسیت نوجوانان به افسردگی نسبت به بزرگسالان بیشتر است؟

افسردگی جوانان و همچنین نوجوانان یک مشکل جدی سلامت روان است که باعث احساس غم و اندوه مداوم و از دست دادن علاقه به فعالیت ها می شود. این وضعیت بر نحوه تفکر، احساس و رفتار فرد تأثیر می گذارد و می تواند باعث مشکلات عاطفی، عملکردی و فیزیکی شود.

اگرچه افسردگی ممکن است در هر زمانی از زندگی رخ دهد، علائم ممکن است بین نوجوانان و بزرگسالان متفاوت باشد. مسائلی مانند فشار همسالان، انتظارات تحصیلی و تغییر بدن می تواند فراز و نشیب های زیادی را برای جوانان و نوجوانان به همراه داشته باشد. اما برای برخی از آن ها، این حالت پایین بودن خلق چیزی بیش از احساسات موقتی است که نشانه افسردگی هستند.

افسردگی جوانان یک ضعف یا چیزی نیست که بتوان با اراده بر آن غلبه کرد. می تواند عواقب جدی داشته باشد و نیاز به درمان طولانی مدت دارد. برای اکثر نوجوانان و جوانان، علائم افسردگی با درمان هایی مانند دارو و مشاوره روانشناختی کاهش می یابد.

دلایل بروز افسردگی در نوجوانان

تاریخچه خانوادگی.

جدایی والدین.

تغییرات دوران بلوغ.

اختلافات خانوادگی.

اعتماد به نفس ضعیف.

احساس غم و اندوه بدون دلیل منطقی.

استرس های ناشی از سختگیری والدین و یا معلمان.

داشتن مشکل با همسالان.

عدم توانایی در برقراری با جنس مخالف و یا مسائل جنسی.

داشتن بیماری جسمی حاد یا مزمن.

مورد خشم و آزار و اذیت دیگران قرار گرفتن، مثل مورد قلدری قرار گرفتن در محیط مدرسه.

نشانه های افسردگی در نوجوانان چیست؟

نوجوان افسرده اغلب غمگین است و کاهش خلق دارد.

بدون دلیل گریه می کند یا عصبانی، مضطرب و تحریک پذیر می شود.

هر چیز کوچکی نوجوان افسرده را آزرده خاطر می سازد.

از خانواده و دوستان کناره گیری می کند.

در فعالیتهای روزمره و معمول خود شرکت نمی کند و یا دیگر از آنها لذت نمی برد.

کم اشتها می شود و وزن از دست می دهد یا زیاد می خورد که نتیجه آن اضافه وزن است.

عزت نفس پایینی دارد و اعتماد به نفس خود را از دست می دهد.

در امتحانات شکست می خورد  یا در کلاس درس حاضر نمی‌شود.

افسردگی در نوجوانان موجب می شود آنها استعمال سیگار، دخانیات یا مواد مخدر را برای بار اول شروع کنند.

مشکلات و آشفتگی خواب را تجربه می کند، در به خواب رفتن، ادامه خواب و یا بیدار شدن مشکل دارد.

خستگی قابل توجه و فقدان انرژی را بعد از تلاش ها و کارهای کوچک نشان می دهد.

مشکلات جسمانی مانند سردرد، درد قفسه سینه، درد شکم دارد که به نظر نمی رسد دلیل مشخصی داشته باشد.

نوجوان افسرده حافظه ضعیف و مشکل در تمرکز یا تصمیم گیری دارد.

بدون دلیل احساس بی ارزشی، یا احساس گناه دارند.

احساس ناامیدی می کنند و آینده ای برای خود متصور نیستند.

درباره مرگ خود یا صدمه زدن به خود فکر می کنند.

راه های غلبه بر افسردگی در نوجوانان

درمان افسردگی در نوجوانان، با روش های گوناگونی انجام می شود. روش های روان درمانی و استفاده از طب سنتی از جمله راهکارهای معروف برای درمان افسردگی در نوجوانان  می باشد.

اما اینکه درمان افسردگی چقدر زمان می برد، نکته ای است که به سادگی نمی توان درباره آن اظهار نظر کرد. اما نوع روش درمانی می تواند در طول مدت زمان درمان افسردگی تاثیر گذار باشد. از جمله روش های معروف برای درمان افسردگی می توان به روش های روان درمانی و استفاده از مشاوره، استفاده از دارو های ضد افسردگی، استفاده از دارو های گیاهی و … اشاره کرد. علاوه بر این ها راهکار های زیر نیز می تواند برای کنترل افسردگی مفید باشند:
ورزش و تحرک را فراموش نکنید.
انجام یک کار مفید در جهت اهداف تان.
توجه به تغذیه.
توجه به کیفیت خواب.
مراقبه و یوگا.
مثبت اندیشی.
تمرکز روی اهداف.

والدین چه کمکی می توانند به درمان افسردگی نوجوان خود کنند؟

محبت کنید: 

متناسب با سن و بلوغ فرزند تان به او محبت کنید. به یاد داشته باشید که ابراز محبت کلامی به فرزندتان بسیار مهم است. گفتن دوستت دارم و اینکه نوجوان‌ تان بداند شما او را بدون قید و شرط دوست دارید و از او حمایت می ‌کنید، تاثیر خیلی زیادی بر بهبود او دارد.

گوش دهید: 

به فرزندتان گوش دهید و او را تشویق کنید تا درباره مشکلات، احساسات و افکارش صحبت کند.

توصیه به نوشتن احساسات: 

اگر فرزندتان در صحبت کردن درباره احساساتش مشکل دارد، نوشتن را به او توصیه کنید. گاهی نوشتن احساسات آسان ‌تر از گفتن آنها با صدای بلند است. حتی نوشتن با دست روی کاغذ بهتر از استفاده از وسایل الکترونیکی است.

کمک از یک رابطه میان شما و نوجوان: 

اگر فرزندتان تمایل ندارد درباره احساساتش با شما صحبت کند، فردی را انتخاب کنید که رابطه شما و فرزندتان شود. این فرد ضمن اینکه باید مورد اعتماد باشد باید مورد قبول نوجوان ‌تان هم قرار گیرد. همچنین این فرد بهتر است همسن یا خیلی بزرگتر از نوجوان نباشد.

رصد تغییرات وضعیت روحی: 

ضمن اینکه خودتان مراقب فرزندتان هستید از او بخواهید هر زمان احساس کرد وضعیت روحی‌اش بحرانی است به شما اطلاع دهد.